Millet olarak, “güçlü lider” deyince aklımıza; çatık kaşlı, yumruğunu masaya vuran, gerektiğinde Taksim meydanında adam sallandıracak olan ve en önemlisi de “sonunu düşünmeyen bir kahraman” geliyor. Halbuki güçlü lider olmak için bu imgenin tam tersi birisi olmak gerekiyor. Çünkü sanılanın aksine, iktidar olmak ve iktidarda kalmak için sadece güç kullanmak
İtiraf etmek gerekirse bir web sitesi kurmak ve akademisyenlerin, entelektüellerin, gazetecilerin yorumlarını yayımlamak pek orijinal bir fikir değil. Bu yazıları sosyal medya aracılığıyla duyurmak da öyle. Bir podcast kanalı açmak ve Youtube’a video yüklemek ise daha fazla insana sesini duyurmak isteyenler için artık vaka-ı adiyeden. Üstelik bu işi yıllardır inatla
Ne kadar garip zamanlardan geçiyoruz değil mi? İmkanları elverenler evlere kapandı işlerini oradan halledip yaşamaya çalışıyorlar ama her şey yolunda gitmiyor haksız mıyım? Hepimizin “zaman bulursak yaparız” dediğimiz şeyler için şartlar müsait ama sürekli dört duvar arasında tıkılı yaşamaktan bunları yapacak heves bulamıyoruz. Kendi adıma konuşayım, aylardan beri kafamda dönen
Bugünlerde içinden geçtiğimiz koronavirüs (covid-19) salgını, insanlık tarihinde çok önemli bir yeri olan ama modern tıbbın gelişmesiyle beraber büyük oranda unutulan salgınları tekrardan gündemimize getirdi. Koronavirüs pandemisi, ölen sayısı üzerinden değerlendirirsek tarihteki muadillerine göre aslında etkisi düşük bir salgın. Toplamda ne kadar kişinin yaşamını yitireceğini şu anda kestirmek güç olsa
Hiçbirimizin deneyimlemediği bir salgın hastalık sürecinden geçiyoruz. Böyle bir salgını tecrübe etmemiş olmamız aklı selim içerisinde düşünüp öneriler getirmemize engel değil. Kriz büyük olsa da çözüm önerileri düşünecek kadar politika yapıcıların ve halkın zamanı oldu ve hala oldukça sınırlı da olsa zaman var. Fakat maalesef, ne halk tarafında ne de
Günümüzde hayatımızı etkileyen kurumların, pratiklerin ve prensiplerin büyük bir kısmı 19. yüzyılda ortaya çıkmış ve zaman içinde değişip dönüşerek bugünkü halini almıştır. Maalesef bu dönem sadece birkaç şahıs ve olay etrafında ele alındığından, hem o dönemde yaşanan büyük değişimleri ıskalamış oluyoruz hem de bu değişimlerin bugün hayatımızı nasıl yönlendirdiğinin farkına
Yakın tarihimizde birçok küresel tehditle karşılaştık. Nükleer bir savaşın kapısından döndük, 11 Eylül’ü ve birçok terör saldırısını gördük. Gözümüzün önünde iç savaşlar yaşandı. Devletlerin yıkılışlarına, işgal edilmelerine tanık olduk. Milyonlarca insanın ümitsizce ülkelerini terk edişlerini izledik. Bu tehditlerin her birinin devletin varlığıyla veya yokluğuyla yapılabilecek bir açıklaması olabilir. Mesela, Küba
Dünya finansal piyasaları benzeri çok az görülmüş bir fiyatlama döneminden geçiyor. Sadece bu hafta Kara Pazartesi ve Kara Perşembe olarak adlandırılacak iki tarihi satış günü yaşarken geçtiğimiz cuma günü de 2008 yılından beri görülmemiş bir yükselişi yaşadı. Bu tarihi günlere nasıl gelindiğini, özellikle piyasaları takip etmeyenler için, belirli bir zaman
Jean Seberg (kendisi Amerikalı olmasına rağmen) Fransız yeni dalgası ile bütünleşmiş bir isimdir. Benim gibi bu akıma yabancı (ve hatta yabancı kalmakta ısrarcı) bir ismin bile kendisini bildiği döneminin en ikonik, en başarılı aktrislerinden birisidir. Şiirsel güzelliği, o dönem için farklı moda tercihleri ve oynadığı filmler ve elbette politik kimliği…
Öncelikle aylardır yazmaya ara verdiğim için kendimden ve gönülden bağlı olduğum Daktilo1984’den özür dileyerek yazıya başlamak istiyorum. Bir yazı serisi başlatıp serinin ortasına bile gelememek kendim için büyük bir hayal kırıklığı oldu. Üstelik özel hayatımda birçok sevdiğimin özel gününü kaçırdım, birçok kişisel işimi son güne bıraktım, bir aylık hastalığımda doktora
Blumhouse yine yaptı. Düşük bir bütçe ile çektiği bir korku/gerilim filminden, filmin çekimi ve pazarlanmasına ayırdığı bütçenin kat kat fazla gelir elde ettiği bir filmle daha vizyonu sallıyor şu an. 49 milyon dolar gibi (özellikle parayı hamutuyla kaldıran Disney filmlerini düşününce) alçakgönüllü bir gişe geliri elde etmiş bir filmin, toplamda
Sinema izleyicilerinin, yazarlarının çoğunlukla “Golden Age” diye tanımladığı (1910’lardaki sessiz sinema patlamasından 1950’lerin sonuna kadar olan dönem) zaman aralığı bugün bile tekrar tekrar izlenebilen, zamana karşı iyi dayanabilen filmlerin çıkartıldığı, orijinal fikirlerin henüz klişeleşip inandırıcılığını kaybetmediği bir dönemi anlatır. Teknik imkanların henüz zayıf olduğu, oyunculuğun (en azından sinema için) bir
İstanbul depremi, bilim insanları tarafından yaşanılması kaçınılmaz olarak tespit edilmiş ciddi bir afet olarak tanımlanmaktadır. En geç 30 yıl içerisinde gerçekleşmesi beklenilen ve geçtiğimiz aylarda yaşanılan deprem felaketleri ile de olası risklerin kamu kurumları tarafından ciddiyetle ele alındığı deprem gerçeği, İstanbul Büyükşehir Belediyesi ve Çevre ve Şehircilik Bakanlığını alarma geçirdi.
Türkiye’de 2018 Haziran seçimleri sonrasında yaşanan kur krizi ittifaklara dayanan siyasi dengelerin değişmesine yol açtı. Ekonomik küçülme, artan enflasyon ve işsizlik 2019 yerel seçim kampanyasına damga vurdu. Seçmenin ekonomiye bakışını yansıtan tüketici güven endeksi 2009 ekonomik krizi seviyesine geriledi. Hızlı bir şekilde hükûmetin aleyhine gelişen şartlarda muhalefet, 2017 referandumunda bir
“Düzenbazlık ve iki taraflı davranma, yaşama istencinin dışavurumudur, hatta daha süslü bir şekilde ifade etmek gerekirse, hayati emareleridir.” – Michel Maffesoli Bölüm 2: Kolpacı Ahmet Mithat Efendi’nin, önceki yazımda kısaca analiz etmeye çalıştığım “Felatun Bey ile Rakım Efendi” adlı romanı “alafranga züppe” adlı özneselliği kavramsallaştırması bakımından ne kadar önemli ise,
“Yunan sitesinden bu yana siyaset, bir yere kök salma yoluyla site ya da ulus olarak tanımlanan insan topluluklarını yönetme sanatıdır.”[1] Jean-Marie Guehenno, siyaseti tanımlarken yönetme sanatı olduğuna vurgu yapar. Yukarıdaki tanımı yer verdiği kitabının ilerleyen sayfalarında da yönetme sanatının araçlarından ve bunların siyaset ile toplum arasındaki bağlantıyı nasıl oluşturduğundan bahseder.
Bu yazıda, tarihe hamasi bakıştaki anlamsızlığı Osmanlı ve Türk tarihinin en çok bilinen olaylarından birisi üzerinden tartışacağım: 2. Viyana Kuşatması (1683). Aşağıda anlatacağım üzere sefer öncesinde ve esnasında yaşananlarla bu kuşatma sorgulanması gereken birçok olay içermektedir. Şunu önceden belirteyim: Osmanlıca kaynaklarda, Viyana arşivlerinde ve hem de başka arşiv ve kütüphanelerde
Genelde tarihçilerle, bir şeyler öğrenmek, yakınlık kurmak amaçlı sohbet açıldığında bir şekilde tarihçinin kronolojik bilgi vermesinin beklendiği ve tarihçiliğinin kronoloji hakimiyetiyle tanımlandığı anlaşılır. Tarihçi savaş tarihlerinin, anlaşma maddelerinin, hükümdarların tahta geçiş ve ölüm yıllarının eksiksiz hafızlığıyla tanımlı olmalıdır. Tarihle en son lisede şablon içinde sunulan bir içerikle muhatap olmuş insanların
yine mızmız sıkıntı, yine hep vıdıvıdı yine hep televizyon, yine hep Ortadoğu Hasan Hüseyin Korkmazgil Ortadoğucu olmak zordur çünkü işin pratiği zordur. Mesela Ortadoğu dillerini öğrenmek zordur. Dillerin kendisi zor olduğundan değil, işin lojistiği diğer dillere göre daha sıkıntılı olduğundan. Tarih öncesinden, kendi deneyimimden örnekleyeyim. Sözgelimi 2000’lerin başında bir üniversitede
Gezi davasının karar duruşması hepimizi iki gün boyunca şaşırttı. İlk önce, diğer tüm sanıklar ile birlikte Osman Kavala’ya da beraat ve tahliye kararı verildi. Kararın veriliş biçimi de şaşırtıcıydı. Sanık avukatları doğru düzgün dinlenmemiş, hatta sanık avukatları “konuşmamıza, savunma yapmamıza izin verilmiyor” diye mahkeme heyetine itiraz etmiş, heyet itirazları reddedip
Türkiye’nin tarihsel olarak bakıldığında temelde bir Asya ülkesi olduğunu söylemek yanlış olmaz. Diğer Asya ülkelerinde olduğu gibi, Osmanlı’dan beri Türkiye’de de “devlet”, başta iktidar ilişkileri olmak üzere toplumsal hayatın her daim merkezinde olageldi. Osmanlı’da toplumsal sınıflar devlet politikalarını etkileme gücüne sahip değildi. Padişah çevresinde örgütlenmiş bir merkezi bürokratik aygıt iktidara
“ ‘Bir gün birileri sokağa çıktı ve her şey değişti’, diyenler bir masala inanıyor”. Bu cümleyi geçenlerde bir Fransız arkadaşımın ağzından duydum. Paris’in kimi sokak başlarında karşıma çıkan isimliklerin, 68’de o sokakları doldurup bir devrim hayali görürken hayatını kaybedenler olduklarını öğrendiğimde hissettiklerimi tarif etmeye çalışırken söyledi bunu. Ve o günlerde
Gelecek Partisi Genel Başkanı Ahmet Davutoğlu, 10 Şubat 2020 günü Medyascope’ta Sedat Pişirici ve Ruşen Çakır’a bir buçuk saate yakın süren bir mülakat verdi. Adalet ve Kalkınma Partisi’ndeyken başbakanlık dahil önemli siyasi görevler üstlenen Ahmet Davutoğlu ile yapılan bu söyleşide pek çok mesele masaya yatırıldı. Benim bu yazıdaki amacım, Davutoğlu’nun
Bölüm 1: Alafrange Züppe Tanzimat döneminin önde gelen yazarlarından Ahmet Mithat Efendi, 1876’da önemli bir roman kaleme alıyor. Romanın adı “Felatun Bey ile Rakım Efendi”. Bu romanı önemli kılan, birinin “bey” ötekinin “efendi” olmasından çok, Osmanlı entelijensiyası diyebileceğimiz bir grup insanın, o dönemde “Batı” ile kurduğu, aşk ve nefret sarmalındaki
Sevgili Burak Bilgehan Özpek “14 Şubat ile ilgili uzman yazısı isteriz” diye buyurduğundan beri beni de tatlı bir telaş aldı, değerli Daktilo 1984 okurları. Hemen başlıyorum: Efendim, benim naçizane tavsiyem, Sevgililer Gününde tipik cinsiyetçi tavırlardan uzak durarak günün anlam ve önemini idrak etmeye çalışmaktır. Ne gibi? Mesela çiçek almak. Neden
İran’da aşka dair bir tanıklık Gülriz Şen, Dr. Öğretim Üyesi, TOBB ETÜ Geçtiğimiz günlerde 41. yılını dolduran İran Devrimi, ülkede siyaseti, kurumları, toplumsal hayatı ve dış politikayı derinden dönüştürürken, rejimin yeni ideolojisi, kodları ve denetim mekanizmaları kamusal ve özel alan arasındaki ayrımı daha da derinleştirdi. Pek çok İranlının bir tür
Etrafımızdaki her şeyin içinde cinsel bir çekicilik var artık. Sadece kadınlardan bahsetmiyorum. Otomobiller de çekici, gökdelenler de mobilya takımları da… Asla sevimli olmayan fakat muhatabına kendini arzulatan bir özellik göze çarpıyor nesnelerde ve insanlarda. Yaşadığımız çağı tanımlayan bu imaj aslında kendi içinde bir dram barındırıyor. Bu dram; arzu nesnelerinin çoğalması,
Öncelikle başlıkta LGBT+ çatı kavramını kullanmak yerine doğrudan eşcinsel ifadesine yer verilişin kasıtlı olduğunu belirterek başlayayım. Bu yazı sadece biyolojik cinsiyeti erkek olan bir homoseksüelin kişisel deneyimlerinden ve gözlemlerinden bahsedecek olup, ifade edilen görüşler sadece yazarı temsil edecektir. Liberal dünyanın içinde kendi olma cesaretini bulmuş biri olarak, liberallerin cinsiyet temalarına
Ortaokulun son döneminde liselere giriş sınavına hazırlanırken ders çalışmaktan artık çok sıkılıyordum. Babam sağ olsun, sıkıldığımı her gördüğünde, geleceğime yatırım yaptığımı anlatmaya çalışırdı. 13-14 yaşında birisine 30-40 yıl sonrasına yatırım yapması gerektiğini anlatmaya çalışmak zor olsa da ısrarla anlatıyordu. Aynı zorlukları lisenin son yıllarında üniversite sınavına çalışırken de yaşıyordum. Birkaç
Son dönemde bazı demokratik ve otoriter ögeleri aynı anda barındıran ‘rekabetçi otoriter’ (competitive authoritarian) rejimlerin dünya genelinde çok yaygın hale geldiğini görüyoruz. Bu rejimler, kapalı otoriter sistemlerden farklı olarak muhalefet partilerinin seçimlere katılmasına ve kâğıt üstünde bu seçimleri kazanarak iktidara gelmesine imkân tanır. Hatta bazı durumlarda muhalefet partileri, yerel veya
Türkiye’de 18-40 yaş arası sosyal medya kullanıcılarının genel davranışını belirleyememek hem büyükleri hem de gençler arasında takipçileriyle belli bir statüye erişmiş olan kullanıcıları rahatsız ediyor. Gençlerin neye inandığı konusunda genellikle çok olumlu ya da çok karamsar fikirler söyleniyor ve bu söylenenler yalnızca azınlığa tekabül ediyor. Bu sebeple, sosyal medyanın Türkiye’de
Türkiye’de kadınların çalışma hayatındaki yeri ve sorunları yeterince tartışılmadığı gibi böylesi bir tartışma sırasında da konu hep tek bir boyutuyla ele alınıyor; hukuki zemin, eğitimde fırsat eşitliği, kadınların güçlendirilmesi ve teşvik edilmesi. Kadınlar az temsil edildikleri, yalnızca belli tip işlere uygun görüldükleri ve kırılgan koşullarda yer aldıkları iş hayatında kendilerini
İzlanda’nın büyüme yerine mutluluk ekonomisini ön plana çıkaracağını okuyanların önemli bir kısmı ekran karşısında duraksadı ve bu yeni durumu anlamaya çalıştı. Mutluluk ekonomisi 1970’li yıllardan bu yana ekonominin bir alt disiplini olarak ekonomistlerin akademik hayatını meşgul ediyordu ve davranışsal iktisadın son dönemdeki yükselişi ile adından daha çok söz ettiriyordu. Ancak
Sait Mürsel Çeşitcioğlu, Hukukçu Türkiye’nin geldiği siyasi durum hakkında çok sayıda fikir ve değerlendirme olmakla birlikte, kutuplaşmış bir siyasal atmosferde aslında manzara-i umumi son derece berrak. Eğer temennilerini tespit zanneden bir entelektüel değilsek, Türkiye’nin çok partili siyasi tarihindeki olağan akışın en azından şu iki fay üzerinde şekillendiğini biliriz: Birincisi, dini
Başarı için neleri göze alabiliriz? Etrafımızdaki insanların bizim hüsranlarımıza ve başarı vaatlerimize ne derece kanmasını bekleyebiliriz? Uncut Gems her düşüşte yere kalkmaya çalışan insanların ve onlara tahammülün bir hikayesi. Bir nebze de old school capitalism anlatısı aslında. Zenginliğe ve başarıya giden yolda mubah davranışların özet olarak sunumu ve bazen ne
Sovyetler Birliği’nin 1991’deki çözülüşünden sonra, kapitalizm dünyada tek geçerli sosyo-ekonomik sistem haline geldi. Çin, Vietnam, Laos gibi ülkeler sembolik olarak “komünist” niteliklerini korusalar da fiilî olarak kapitalist ekonomiye geçtiler. Günümüzde sadece Küba, bir noktaya kadar, komünist sisteme sahip bir ülke olarak varlığını sürdürmekte. Genel özellikleriyle, üretim araçlarının özel mülkiyeti ve
Geçen yaz Brezilyalı bir arkadaşıma Dolmabahçe Sarayı’nı gezdirirken, Osmanlı’dan Türkiye’ye geçişin, hayata koridorlarında gezindiğimiz “ev”in bir odasında veda eden Mustafa Kemal’in ideallerinin tarihini de anlatmıştım. “Kendi kaderine hükmetmeye çalışan bir halkın hikâyesi” diye özetlemişti anlattıklarımı. Atatürk’ün pragmatik ama idealist liderliğine hayran kalmıştı. Dolmabahçe’den Beşiktaş’a doğru yürürken sokak duvarlarını kaplayan fotoğraflardaki
Mustafa Cüneyt Özşahin (Öğretim Üyesi, Necmettin Erbakan Üniversitesi), Umut Gülaç (Yapay Zeka Uzmanı, Elektrik Elektronik Mühendisi) Bu çalışmada, Türkiye güncel siyasetinin en önemli gelişmelerinden birisi olan, Ali Babacan tarafından kurulacak olan yeni partinin, sosyal medyaya nasıl yansıdığı ele alınacaktır. Kullanım oranları göz önüne alındığında, sosyal medyanın özellikle gençler tarafından tercih ediliyor
Geçtiğimiz günlerde yine çok acı bir deprem tecrübesi yaşadık. 6.8 gibi bir şiddette 41 kişi hayatını kaybetti ve 2000’e yakın insan yaralandı. Böyle görece ufak bir depremde bu kadar büyük insan kaybının yaşanması tabii ki sosyal medyada tepki doğurdu ve insanlar “nerede bu devlet” diyerek itirazlarını dillendirmeye başladılar. Olaya tepkiler
Amaç Kronos bir kehanetten korkuyordu. Bu kehanete göre kendi çocuklarından birisi onu öldürecekti. Büyük titan bu kehanetten sakınmak için kendi çocuklarını öldürdü fakat kader peşinden geldi ve Kronos oğlu Zeus tarafından mağlup edildi. İnsanlık mitolojilerde hayal ettiği karakterlere kendi ruhundan üfler ve onlara kendine has özellikler verir. Burada, belki de
Soğuk Savaş yılları… Berlin Duvarı, yalnızca birbiriyle akraba bir toplumu ikiye ayırmakla kalmıyor, birbiriyle neredeyse taban tabana zıt iki siyasal doktrinini de bu toplumlara uyguluyor. Doğu Berlin’de Sovyetler, Batı’dan gelebilecek her türlü “özgürlük” akımının önünü kesebilmek adına gittikçe zorbalaşan yöntemlerle toplumu zapturapt altına almak istiyor. Rock’n Roll dinleyen gençler tutuklanıyor,
Yeni yılın ilk haftasında aslında pek de manşet olması beklenmeyen bir toplantıya katıldı Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan: Beştepe’de düzenlenen, Engelli Vatandaşların ve Devlet Korumasından Yararlanmış Gençlerin Kamu Kurumlarına Yerleştirilmesi Töreni. Bu ismi uzun törende, Erdoğan devlet başkanı olarak tavsiyeler verdi gençlere. Evlilik dışı ilişkileri özendirmeye çalışanlara kızdı, aile kurumunun kutsallığına
Sedat TÜRKER, ODTÜ Tarih, PhD 1882 yılında bugün Sidon olarak bilinen, Osmanlı’nın Safed sancağına Romanya’dan az sayıda Yahudi göç etti. Arap köyü el-Jouna ile ilişkiler kurup toprak satın aldılar ve Arap köylülerin yardımıyla 1948’de kurulacak olan İsrail’in ilk yerleşimi Rosh Pina’yı kurdular. Bunu kutlamak için de bir düğünde toplanıp Arap
Babamı üniversiteye başlamadan bir yıl önce kaybettim. Benden tek isteği bir gün büyükelçi olmamdı. Ben de Dışişleri Bakanlığına girdim. Mesleğimin en iyi yıllarındayken nereden bilecektim ki günün birinde bir yabancıya aşık olacağımı, mesleğim ve aşkım arasında arafta kalacağımı.” Bu cümleleri yabancı bir diplomat arkadaşımdan duymuştum. Körfez’den bir diplomattı, hatta mesleğinde
8 Aralık 2016 tarihinde Başbakan Binali Yıldırım Ekonomi Koordinasyon Kurulu toplantısının ardından bir açıklama yaptı. Binali Yıldırım’ın açıklamaları arasında en dikkat çekici olanı kuşkusuz “Nakit sıkıntısı var. Bu sıkıntıyı rahatlatmak, işlerini genişletmelerini sağlatmak, hatta istihdamı arttırmak için hazine kefaleti getirmek suretiyle, kredi garanti fonunun kefaletiyle 250 milyar liraya kadar bir
Türkiye ve İran birbirine birçok yönden benzeyen iki ülke. İlk etapta bunu iddia etmek biraz zor gözükebilir çünkü her şeyden önce İran’da teokratik, yani din adamları sınıfının temel karar alıcı pozisyonunda olduğu, bir siyasal rejim var. Bu rejim oldukça otoriter, baskıcı ve toplumsal açıdan muhafazakar ve bu günlerde bu yüzünü
Daha önce yazdığım bir yazıda Orta Doğu’da DAİŞ benzeri radikal örgütlerin sürekli taban bulmasının en önemli nedenlerinden birinin, bölgedeki ulus kimliklerinin zayıf olması olduğunu iddia etmiştim. Ulus kimliklerini zayıflatan faktörler arasında da transnasyonel hareketleri, lider kültlerini ve devlet aygıtının yetersiz olmasını zikretmiştim. Bu listeye eklenmesi gereken önemli bir faktör daha
Önceki film yorumlarımı okuyanlar veya beni Twitter’da takip edenler Alien filmine beslediğim derin aşkı bilir. Haterları bir yana dursun, bence tarihin en iyi bilim kurgu filmlerinden birisi, en iyi korku filmlerinden birisi ve kesinlikle tartışmaya dahi kapalı bir şekilde en iyi bilimkurgu/korku filmi. Güçlü oyunculuklar, gitgide açığa çıktıkça kendini rahatsız
Cumhurbaşkanı Erdoğan, geçtiğimiz haftalarda görkemli bir törenle Türkiye’nin kendi “yerli ve milli” otomobilini üreteceğini duyurdu. Bu duyuru, iktidar destekçilerini olduğu kadar muhalefetin de çoğunluğunu heyecanlandırdı. Milliyetçi duygularla gelen heyecanın sebebi, bir prestij göstergesi sayılabilecek, Türkiye’nin dünyada “otomobil üretebilen ülkeler” sınıfına dahil olacak olmasıydı. Örneğin CHP’nin İstanbul ve Ankara’daki belediye başkanları
Hayırsız 2019 senesini şükür bitirdik. 2020’nin herkese daha fazla mutluluk, refah ve özgürlük getirmesi ümidiyle açılışı yapalım, benim iyi dilekler kumkuması, kadirşinas okurlarım. Maalesef dünyanın önemli bir kesiminde toplumsal rüzgarlar hürriyetten yana esmiyor. Eşitlik ve özgürlük ilkelerini hayata geçirebilmiş ülkeler, neredeyse artık istisna oldu. Rüzgar, halkını cendereye kıstıran rejimler ve
Sosyalizm klasik döneminde aklın vücuda gelişiydi. Öyle ki tarihsel aklın imbiğinden geçmiş bir birikimi ortaya koymaktaydı. Ancak daha soğukkanlı bakıldığından sosyalizmin asıl kitlesel cazibesi akliyeti değil sunduğu tutku, adanmışlıktı. Nitekim komünist hareketin en klasik ama bir o kadar da sert tarihini yazarken Fransız eski-komünist François Furet komünizmi her şeyden önce
2019 kısır başlamıştı. Birbiri ardına gösterime giren filmler sadece vasat olmakla kalmıyordu, aynı zamanda derinden sinemanın ruhunu ıskalıyorlardı. Bunun sebeplerinden birisi elbette sinemalarımızın yıl içinde çıkan yasayla komaya sokulmasıydı. Zaten eskiden de blockbuster türünden olmayan, çoğunlukla altyazılı, filmlerin gösterime girmesi ve vizyonda tatmin edici bir süre kalabilmesi nadir görülen olaylardan
Son günlerde gündemi meşgul eden en önemli olaylardan biri de “yerli ve millî” otomobil projesi. Türkiye her alanda olduğu gibi bu alanda da ikiye bölünmüş durumda olduğundan, hamasete kaymadan yaşananları anlamaya çalışmak oldukça zorlaşmış gözüküyor. Aslında bu proje gibi projeler yapılan işin niteliği bakımından rasyonel bir tartışma yürütmek için oldukça
Güçte bir dalgalanma var sayın bilim kurgu sevenler. Hissedebiliyor musunuz? Yüksek ihtimalle bunun sebebi vizyona girmiş Star Wars olabilir veya sinema salonunda filmi izlerken içime içime attığım çığlıklar da buna yol açmıştır belki, tam emin değilim. Disney’in altın yumurtlayan tavuklarından birisi şimdilik final yapıp bakış açımızdan çıkarken, insan ister istemez
Ortadoğulu bir entelektüel için insan hakları, hukukun üstünlüğü veya ifade özgürlüğü gibi evrensel değerleri savunmak her zaman zor olmuştur. Benzer şekilde, sosyal ve siyasi olguları genellenebilir kuramlara ve evrensel bir terminolojiye yaslanarak açıklamaya çalışan sosyal bilimciler sert eleştirilerle karşılaşmışlardır. Bunun sebebi, bölgenin baskın ideolojileri olan milliyetçilik ve İslamcılığın evrensellik karşıtı
Daron Acemoğlu, dünyanın en önde gelen ekonomistlerinden birisi. “En çok alıntı yapılan 10 ekonomist” arasında gösterilen Acemoğlu, Türkiye Ermenisi bir aileden geliyor. Galatasaray Lisesi’nden mezun olduktan sonra York Üniversitesi’nden lisans, Londra Ekonomi Okulu’ndan (LSE) yüksek lisans ve (25 yaşında) gene aynı üniversiteden doktora derecesini aldı. Bir süre LSE’de çalıştıktan sonra
Paul Volcker Amerikan Merkez Bankası Başkanı olarak 1980’lerin başında faizleri yüksek noktalara çıkardığında tüketim talebi adeta dibe vurmuştu. Kimsenin bu faizlerden ev alacak durumu kalmamıştı, inşaat sektörü oldukça kötü duruma düştü. Otomotiv sektörü de benzer bir durumdaydı, satışlar durmuştu. Protesto olarak otomotivciler satılamayan araçların anahtarlarını posta yoluyla Merkez Bankası’na gönderdi.
Ahmet Davutoğlu ve Ali Babacan tarafından kurulması beklenen iki siyasi partinin oy potansiyelleri merak konusu. Çeşitli araştırma şirketleri %2-%13 arasında değişen bulgularını kamuoyuyla paylaştı. Fakat partiler henüz resmi olarak kurulmadığından ötürü bu partilerin potansiyellerini tartışmak daha öncelikli. Nitekim partilerin yönetici kadrosu, amblemi ve sloganı kamuya duyurulmadan seçmenlere bu partilere yönelik
Daha önce yazdığım bir yazıda ülkemizde hala Batılılaşma olarak görülen sürecin aslında merkezileşme olduğunu anlatmıştım. Bu yazıda da tiyatro ve opera gibi Batılı eğlence araçlarının tarihimizdeki yerine değinmek istiyorum. Birçok kişi için bunlar Batı kültürünü hatta Batı’nın ‘ahlaksızlığını’ yayan, kendi toplumuna yabancılaşmış elitlerin kendilerini eğlendirdikleri araçlardır. Mısır Hidivi İsmail Paşa,
Bir sevdadır bizimkisi yıldızlara yazılan… Cemil Ferobo gözü gibi baktığı light freighterında galaksi haritasına bakarken sağ üst köşede arkadaşlarıyla Mustafar gezegeninde bir pavyonda, iş arkadaşlarıyla beraber Twi’lek dansçıların önünde poz verdiği fotoğrafa bakıp iç geçirdi… Şimdi hepsi galaksinin dört bir yanına dağılmışlardı ekmek parası için. Hala sık sık haberleşiyor olsalar
Geçen hafta başlayan ve 13 Aralık’ta sona erecek COP25 (25. Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Konferansı) iklim zirvesi Madrid’de sürüyor. Sonuçları merakla beklenen bu zirve Dünya’ya kelimenin tam anlamıyla kuşbakışı bakmak için çok uygun bir zaman. Tarihte bugüne kadar en çok reprodüksiyonu yapılan fotoğraflar arasında olan “Mavi Bilye” (The Blue Marble)
Türkiye’nin “kurucu babası” Mustafa Kemal Atatürk, Türkiye toplumunun neredeyse tüm kesimlerinin sahiplendiği ve hatta idealize ettiği bir tarihsel şahsiyet. Bu durum, çoğu zaman Atatürk’ün kendi dünya görüşünün, yani Kemalizmin, tam olarak neleri içerip neleri içermediği konusunu son derece tartışmalı hale getiriyor. Çünkü her siyasal hareket, idealize edilen bir şahsiyet olarak
Ali Babacan geçtiğimiz günlerde kamera karşısına geçti ve siyasi gündemi değiştirebilecek açıklamalarda bulundu. Yeni bir parti kurmak için arkadaşları ile birlikte çalışmalar yürüttüğünü söyledi. Bu oluşumun siyasi kimliğini tanımlamaya çalıştı ve parti programının içeriğine dair merak edilen soruları yanıtladı. Babacan’ın katıldığı program canlı yayınlandı ve birçok izleyiciyi ekran başına çekmeyi
Her ilişki mutluluk garantili değildir. Bir eli tutarak, bir bakışla, bir öpücükle açılan yol o kadar olasılıklarla doludur ki en emin olduğunuz zamanda dahi beklenmeyen bir sonuçla yüz yüze kalabilirsiniz. Üzerinden zaman geçtikçe irili ufaklı çıkar ve ego çatışmaları yaşanır. Çoğu zaman çözüldü sanılan şeylerin artıkları bir köşede birikir, toplanır
Michael Bay’in kayıp kardeşi olmalı Emmerich. Filmografileri o kadar çok benziyor ki… Birisinin Universal Soldier filmine karşılık diğerinde The Rock var. Birisi Armageddon ile dünyayı kıyametin eşiğine getirirken ötekisi 2012 ile kül tutmuş bir yok oluş söylencesini hortlattı. İki taraf da (pek beceremiyor olsalar da) bilim kurgu türüne çok düşkün.
Türkiye, devletin toplum hayatında son derece belirleyici olduğu bir ülke. Kendiliğinden örgütlenme kabiliyetinin, rekabet gibi serbest piyasa değerlerinin ve dolayısıyla sivil toplum güçlerinin yeterince gelişmediği ülkemizde, hayatın hemen her alanı gibi iş dünyası da çoğu zaman devlet güdümünde şekilleniyor. Bu durumun ülkemizde doğurduğu sonuçlar, aslında uzun zamandır var olan ama
Welcome to Overlook Hotel’s. Such a lovely place, such a lovely place, such a lovely face (burada Jack Nicholson’ın dili hafif dışarıda banyo kapısını çalarkenki suratını hatırlayın). Tarihin en ikonik korku filmlerinden birisinin devam filmi bu hafta vizyonda. Stephen King’in ölümsüz eserinden uyarlanan ilk filmin sonrasında geçen, fanlar tarafından o
İktidar tarafından sık sık dile getirilen, “iktidar olduk ama kültürel hegemonya kuramadık” serzenişlerini düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum. Nasıl oluyor da bütün ekonomik ve siyasî iktidar araçlarını elinde bulunduran iktidar kurumu; insanlara bir yaşam kültürü, medeniyet biçimi, özenilecek bir varoluş sunamıyor, bunun üzerinde durmak gerektiğini düşünüyorum. Aklıma hemen şu video geliyor. Sanırım
Uzakdoğu, İskandinav, Latin Amerika vb. ülkelerin sinemasını takip etmek (en azından kendi adıma konuşmam gerekirse) benim için çok kolay değil. Popüler sinemanın aksine (%90 Hollywood ağırlıklı) sinema gündemimizde yer etmesi o kadar kolay olmuyor. Düzenli olarak ülkemizde gösterime girebilmeleri için birkaç festivalde çok ses getirmesi gerekiyor illa. Aksi takdirde ancak
Orta yaşlarında bir Iraklıyı hayalinize getirin. Adı Ahmet olsun. Bu kişi gençliğinin sekiz senesini İkinci Dünya Savaşı’nda sonra dünyanın en büyük konvansiyonel savaşı olan İran-Irak Savaşı’nda geçirdi. Cephede savaşmadıysa bile savaşın yükü onun da omzundaydı. Daha sonra Saddam diktatörlüğü altında en temel haklarından bile mahrum yaşadı. İş bulabilmek, geçimini sağlayabilmek
Türkiye, kuruluş sürecinde çözüme kavuşmamış problemlerinin sancılarını çekmeye devam ediyor. Haftalardır, Türkiye’nin Suriye’nin kuzeyine, silahlı Kürt unsurları sınırından uzaklaştırmak için gerçekleştirdiği Barış Pınarı Harekâtı’nı ve bu harekâtın nasıl Türkiye – ABD ilişkilerini (yine) gerdiğini konuştuk. Nitekim bugünlerde ABD Temsilciler Meclisi’nde, Türkiye’yi operasyon nedeniyle cezalandırabilmek için, 1915 Ermeni “Tehciri”ni “Soykırım” olarak
İnsanların kendi anlamlandırdıkları halde “doğru”/”gerçek” anlık değil bağlamsal ve zamansaldır. Yani 2019 yılında Türkiye’ye dair doğrumuzu yaşımızın yettiği zamandaki deneyimlerimizi ve fikirlerimizi üst üste koyarak üretiriz. Bu durum ise, kamuoyunda ya da sosyal medyada, tartışan insanlar arasında uyuşmazlığa yol açar. Yirmi yaşındaki biriyle kırk yaşındaki birinin Türkiye gerçeklikleri bu zamansallık
1990’lı yılların ortasında İngiliz Thames Water şirketi, İzmit Belediyesi ile yapılan anlaşma neticesinde 15 yıllığına Yap-İşlet-Devlet modeli ile Yuvacık Barajı’nı işletecekti. Sözleşmeye göre Belediye her yıl kullansın ya da kullanmasın 142 milyon metreküp su satın alacaktı. Yine sözleşmeye göre işletmeci şirkete sözleşme tarifesini değiştirebilme yetkisi verilmişti. Nitekim 1999’da döviz kurlarındaki
Hükümetin güvenli bölge oluşturma planı çerçevesinde başlattığı Barış Pınarı Harekatı iç siyasette pek çok tartışmayı beraberinde getirdi. Özellikle Ağustos ayında kayyum atamaları konusunda aktif muhalefeti ile dikkat çeken CHP’nin bu kez hükümete karşı çıkmaması gündemde yer tuttu. CHP’nin harekattan kısa bir süre önce Suriye ile ilgili düzenlediği konferansta yöneltilen eleştirilere
Kadirşinas Daktilo 1984 Okuyucuları, Kısa bir aradan sonra yine huzurlarınızdayım. Türkiye’de gündem akla ziyan savrulmalarla devam ediyor. Zaten çok ciddi bir uluslararası ilişkiler-strateji-jeopolitik-savaş ve terör uzmanı enflasyonumuz vardı. Suriye’ye yapılan askeri müdahale de iyice tuz-biber oldu. İbranice bilmeden ‘İsrail’in büyük oyunlarını’ çözenler mi istersiniz, Arapça bilmeyen Orta Doğu uzmanları mı…
Sinema tarihinin en büyük açmazlarından birisidir uzun süren seriler. Büyük bütçe, iyi oyuncular, kaliteli prodüksiyon, vizyoner bir yönetmen… Ne yapılırsa yapılsın ne kadar özenilirse özenilsin bir türlü olamıyor. Bazı filmler var öyle ki ilk iki filmi başarılı, sinemasal nitelikler açıdan doyurucu, hayran bırakan işler. Ama nedense kaçınılmaz olarak üçüncü ve
Geçtiğimiz gün kendisine İslam Devleti diyen terör örgütünün lideri Ebubekir el-Bağdadi ABD’nin düzenlediği bir operasyon ile öldürüldü. Binlerce masumun kanına giren, insanları yurtlarından eden ve asırlık tarihi eserleri yok eden bu örgüt, böylelikle alandaki askeri hakimiyetinden sonra liderini de kaybetmiş oldu. Bundan sonra bu örgütün geleceğinin nasıl olacağını zaman gösterecek.
Etnik sorunlar modern devletin belirmeye başlamasıyla beraber baş gösterdi. Geleneksel devletin var olduğu dönemlerde, kimlik gruplarının yönetici sınıfıyla olan ilişkileri mesafeliydi ve bu gruplar kendi içlerinde belirli bir özerkliğe sahipti. Zira, merkezi yönetime belirli miktarda vergi ödendiği takdirde, devlet, belirli bir kimlik grubunun üyelerinin birbirleriyle olan ilişkilerini düzenleme ihtiyacı duymuyordu.
Türkiye’de 1990’lar partilerin iflas ettiği bir dönemdi. 1983-1991 arası ANAP’ın istikrarlı tek parti iktidarının ardından 1990’lara koalisyonlar damgasını vurdu. Güçlü hükümetler çıkmazken aynı zamanda partiler arası çatışma ve pazarlıkların yoğun yaşandığı bu on yıl siyaset kurumunun çürümesini de resmetti. 1989’da üç büyük kenti almış ve yerel seçimlerden birinci parti çıkmış
Türk Silahlı Kuvvetleri, bundan yaklaşık bir hafta önce kendisine “Suriye Ulusal Ordusu” adını veren silahlı güçlerle beraber, Kürt silahlı milislerin kontrolü altındaki Kuzey Suriye bölgesine, teröristlerle mücadele etmek, “güvenli bölge” oluşturmak ve Türkiye’deki Suriyeli mültecileri bu bölgeye yerleştirmek gerekçeleriyle bir askeri harekat başlattı. Türkiye bunun böyle olmadığını söylese de askeri
UYARI: Filmi izlemeden önce trailera bakmamanız tavsiye olunur. Nedense Crawl’da da aynı sorun vardı. Filmin en ilginç kısımlarını neden önceden afişe ederler anlamam. Sinemanın tarihi konusunda çoğu kişinin uzlaştığı konulardan birisi başlangıç tarihini Lumiere Kardeşlere dayandırır. Ondan önce kamera ile hareketli şeyleri kayıt altına alıp izletmek elbette vardı ama onları
Bu yazı kaleme alındığı sırada Türk televizyonlarında inanılmaz bir hareketlilik vardı. Birçok akademisyen, emekli asker ve sert mesajlar vererek gündeme gelmek isteyen siyasetçi Türkiye’nin Suriye politikasını tartışıyor, hararetli sloganlarla birbirlerini tasdik ediyorlardı. Yarın muhtemelen gazetelerde de benzer şeyleri okuyacağız. Geride bıraktığımız 17 senede olduğu gibi, aklı selim ve konuya vâkıf
Çizgi roman uyarlamalarını sevin sevmeyin, hangi tarafta olursanız olun şu bir gerçek ki bu türden filmler daha uzunca bir süre beyaz perdedeki yerlerini bırakmaya niyetli değiller. Bunun birkaç sebebi var: Zaten ortalıkta, daha senarist, oyuncular, yönetmen açıklanmadan bileti ön rezervasyonla (hatta ortalama fiyatının iki katı bedele) almaya hazır bir hayran
“Yolsuzluk”, sözlük anlamıyla, dolandırıcılık ve gayri-ahlaki davranış içerecek şekilde, yetkili bir kişi ya da kurumun kendisine verilen yetkiyi kişisel ya da belirli bir grubun özel çıkarları için yasa ve/ya etik dışı kullanmasına deniyor. “Yolsuzluk”, zorunlu olmamakla beraber, genellikle maddi yarar sağlama ile ilişkili olarak kullanılan bir kavram. Daha kısa söylersek
Yine, yeni, yeniden açıklanan Yeni Ekonomi Programı hakkında gün boyu çok şey söylendi ve yazıldı. İnanın bu konuda ne gibi bir orijinal fikir üretilebilir bilmiyorum. Ekonomideki güncel konular üzerine konuşan kim varsa bıkmış durumda. Bir kısım iyi niyetli ekonomist insanlara ve karar alıcılara bir şeyler anlatmak için canla başla çabalıyor.
En son ne zaman TV açıp izlediğimi hatırlamıyorum inanın. İlgimi çeken bir haber veya araştırma programı olsa dahi internetten yayını açıp, kısa bir süre göz atıp kapatıyorum. Bunun sebebi de Türkiye’de kanalların içler acısı yayın ilkeleri ve politik konjonktür yüzünden dönüştükleri şey benim tahammül sınırlarımı zorlayan cinsten olması. Yerli diziler
Geçtiğimiz günlerde başlangıcını yaptığım AB – Türkiye İlişkileri yazı serisinin Güvenlik sütununa bu yazıda kendimce değinmek istiyorum. Bu noktada, ele aldığım iki aktörün güvenlik anlayışlarının doğaları gereği farklı olduğunu ve AB’yi bütüncül bir aktör olarak ele almanın zorluğunu göz önünde bulundurmak gerekiyor. AB’nin ne tür bir aktör olduğuna dair tartışmaların
Uzayda geçen film çekmek gerçekten meşakkatli bir iş. Kendini fazla kaptırırsan seni atomlarına parçalamak için pusuda bekleyen bilim tayfa var, öte yandan fazla bilimsel yapınca da seyirci mızmızlanıyor. Peki, “N’abıcaz be Kamil?” dediğinizi duyar gibiyim. Neyse uzay siyah ekranı doldurduk. İyi oyunculara rol verdik. Bilim milim bir şeyler serpiştirdik. Demezler
İster muhalifi ister destekçisi olun, hemen herkes bir parti olarak AKP’nin ve onun lideri Erdoğan’ın Türk siyasal tarihinde derin bir iz bıraktığını ve en azından bir süre daha bırakmaya devam edeceğini kabul edecektir. 2002 yılında iktidara ilk geldiğinde kimse AKP’nin ve Erdoğan’ın bu derece uzun süre iktidarda kalacağını tahmin etmiyordu,
2013 yılıydı hiç unutmam. O sıralar çok fazla seçeneğimiz yok. Tivibu çok yaygın değil, Digiturk futbolsever azınlığın evlerinde veya kahvelerde hayatını sürdürüyor. Televizyonlarda birbirinin karbon kopyası uzun, anlamsız ve sıkıcı yerli diziler… Torrent de uygun alt yazıyı bulamamak ve virüsler yüzünden riskli bir opsiyondu. İzlemek için bir şeyler arıyorduysan mecbur
2000 yılında Devlet Başkanı olan Putin, önüne gelen 90’lar mirasıyla nasıl bir yol izleyeceğini belirlemek durumundaydı. Ne Sovyetler Birliği’ni ne de 90’lar Rusya’sını uygun model olarak görüyordu. Bu nedenle de devlet otoritesini daha güçlü hale getirmek istiyordu. 90’lardaki dağınık halin yerini güçlü merkezi yönetim alacaktı. Bu doğrultuda yaptığı ilk işlerden
Geçtiğimiz haftalarda Burhanettin Duran, Sabah Gazetesi’ndeki köşesinde “Etnik Terör ile Mücadelede Liberal Yanılgı” başlıklı bir yazı kaleme aldı. Duran’ın yazısı hem liberal bir çözümü nasıl algıladığını hem de ülkemizdeki ve dünyadaki etnik terörizm sorunlarına nasıl yaklaştığını görmek açısından oldukça ilginç oldu. Yazıda, liberalizmin etnik sorunları çözüm önerisi ‘karşılıklı diyalog’ kavramına
Benim vizyonda ilk gördüğüm bir tane kitaptan iki film çıkarma uyanıklığı Harry Potter and the Deathly Hallows’a ait. Tek bir kitaptan upuzun (ilki 2 saat 26 dk., ikincisi 2 saat 10 dk.), yorucu ve yıpratıcı film çıkardıktan sonra, stüdyoların ara ara denemeyi tercih ettikleri bir yöntem olmuştu. Örneğin: Hobbit; incecik
Bu yazı serisi, beş bölümden oluşacak ve ortak bir coğrafyayı paylaşan Türkiye ile Avrupa Birliği’nin ilişkilerinde güvenlik, ekonomi ve normlar olmak üzere üç temel sütundan oluşan bölümlendirme eşliğinde genel bir değerlendirme sunacaktır. Giriş niteliğindeki ilk yazıda, serinin mantığı ve aktörlerin genel görünümleri açıklanacaktır. Yazı serisinin üç temel amacı bulunmaktadır: Serinin
22 Mart 1998 tarihinde, Vladimir Gusinsky’nin sahip olduğu Rusya’nın en büyük kanalı olan, NTV’deki bir haber programının konuğu Rus iş insanı Boris Brezovsky’di. Brezovsky NTV’de gelecek seçim için Boris Yeltsin’in başarısının yolda olduğunu ve bunun için kampanyanın çoktan başladığını söylerken bu durumun yeni isimlerin siyaset sahnesine çıkması için de iyi
2006 yılında El Kaide Irak’ın Samarra şehrinde yer alan 10. ve 11. Şii İmamları Ali el-Hadi ve Hasan el-Askeri’nin türbelerine bombalı saldırı düzenleyince Irak büyük bir kaosun içine sürüklendi. Amerikan işgalinden sonra gittikçe artan mezhepsel gerilim bu saldırıyla birlikte açık bir iç savaş haline geldi. Irak’ta çakan mezhepçilik kıvılcımı zamanla
I Hukuk nedir?… Hukuk devlet tarafından cebren uygulanan herhangi bir normlar sistemi mi demektir? Gerek yapılışı gerekse muhtevası bakımından yönetilenlerin irade ve rızasından, onların adalet ve esenlik beklentisinden bağımsız olarak, tamamen devletin tek-taraflı dayatması şeklinde ortaya çıkan bir cebrî normlar sisteminin varlığı ‘’hukuk’’ sayılmak için yeterli midir? Eğer öyleyse, ‘’hukuk’’
Abone olduğum derginin yeni sayısı geldi, beni derhal bir yazı yazma hevesi aldı, aziz ve kıymetli okurlar. Uluslararası İlişkiler alanında dünyada en önde gelen dergilerinden Foreign Affairs Eylül-Ekim 2019 sayısında (Cilt: 98/ Sayı: 5) dünyadaki otoriter dalgayı beş liderin profili üzerinden inceleyen makalelere yer vermiş. Bu beş lider şunlar: Rusya’nın
Netflix ve Blu TV gibi üyelik gerektiren ve internetten yayın yapan medya platformlarının RTÜK tarafından denetlenmesini öngören bir yönetmelik yayınlandı. Bunun üzerine birçok sosyal medya kullanıcısı tepkisini dile getirdi ve bu yönetmeliğin açıkça bir sansür mekanizması olduğunu iddia etti. Öte yandan durumdan memnun olanlar da vardı. Vatan Partili bir kullanıcı
Avrupalı devletler dünyanın farklı bölgelerini sömürgeleştirmeye başladıklarında karşılarında onları durduracak bir askeri güç yoktu. Ancak yine de yayılmacılıklarını meşrulaştırma ihtiyacı içindeydiler. Bu sebeple Asya, Afrika ve Amerika kıtalarında yaşayan yerel halkların medeniyetten uzak olduklarını ve kendilerini yönetecek seviyede olmadıklarını iddia ettiler. Medeni milletler seviyesine gelecekleri ana kadar da Avrupalı devletlerin
Beni tanıyanlar, sinema ile ilgili yazıp çizdiklerime aşina olanlar genelde romantik komedi ile çok alakam olmadığını bilir. Hayır, odun olmam ile alakası yok. Hayır, gülme veya sevme/aşk kavramlarına da karşı değilim. Dev ekranda izleme hakkımı ilk kullanacağım janr o değil sadece. Tabi bu tercihin bir uzantısı olarak sinemada öncelikle izlemeyi
Bir önceki yazıda akademik kariyer hedeflemenin maddi ve manevi maliyetlerini özetlemiştim. Biraz felsefi biraz da yakınma içeren, gerçek hayatta pek de işe yaramayacak bilgilerdi kanımca. Yine de yazının üzerine arkadaşlarımdan ve tanımadığım insanlardan birçok mesaj aldım (Annem de insanları okuldan soğutuyorsun diyor). Herkes aynı şeyleri yaşıyor, hissediyor. Belirttiğim gibi, psikolojik
Bugün liberal kelimesi, kendisini kullanan neredeyse her kişi tarafından farklı bir anlam yüklenerek, farklı bir içerikle konuşulmaktadır. Ne zaman eşitsizlikten, fakirlikten, yerel değerlerden konuşulsa (neo)liberalizm kavramı bir günah keçisi olarak ortaya koyulmakta ve kavramın etrafında çember kuran her ideolojik kamptan entelektüel, liberalizmin ne kadar zararlı olduğuna işaret etmektedir. Bu “vurun
Hüseyin Yılmaz, Caliphate Redefined: The Mystical Turn in Ottoman Political Thought (Princeton: Princeton University Press, 2018). Kitap, Osmanlı siyasi düşünce geleneğinin hem oldukça kapsamlı bir panoramasını sunuyor hem de bu geleneğin İslam tarihindeki kökenleriyle ilişkisini geniş bir kaynak grubu üzerinden irdeliyor. Yılmaz’ın tezi hem genel İslam dünyasında hem de Osmanlı
Marvel sinema sektörünü çok değiştirdi. End Game üzerinden neredeyse 3 ay geçti ama MCU’nun sektöre getirdiği tüm değişiklikler hala yerli yerinde. Eskiden birbirini takip edecek 3-4 film için kaynak, ekip, kadro ve daha da önemlisi izleyiciyi zor bulan stüdyoların cesaretleri iyice aldı yürüdü. Şu an öyle bir durum mevcut ki
Üniversite tercihlerinin konuşulduğu son günlerde, azınlıkta kalan kişilerin çabaladığı önemli bir süreci daha atlattık. Pek çok okulun lisansüstü programlarının mülakatları tamamlandı, yeni öğrenciler belirlendi. Yüksek lisans ve doktora yapmak isteyen birçok genç için stresli bir dönemdi. Bu dönemde insanlar yalnızlığı kanıksamış olsa da bir desteğe ihtiyaç duyup aynı yollardan geçen
Türkiye’de siyasetin meşruluk sınırlarını çizme tekeli uzun süre Milli Güvenlik Kurulu’na aitti. Bu kurulun kararları parlamento denetimine tabi değildi. Görüşülecek konuların taslak metni ise MGK Genel Sekreterliği tarafından hazırlanır, kabine üyeleri ile genelkurmay üst kademesinde görev alan askerler arasında müzakere edilirdi. Ümit Cizre, bu durumu gölge kabineye benzetmekte haksız değildi
Kitap İncelemesi: Baki Tezcan, The Second Ottoman Empire: Political and Social Transformation in the Early Modern World (Cambridge: Cambridge University Press, 2010). Kitap, Osmanlı tarihinin hepimizin ortaokuldan beri öğrene geldiğimiz, Kuruluş-Yükseliş-Duraksama-Gerileme şeklinde dönemlendirilmesine karşı kapsamlı, sistematik, sofistike ve nüanslarla dolu bir eleştiri getiriyor. Kanuni dönemiyle özdeşleşen “Altın Çağ”dan hemen sonra
İnsanlığın en eski ve güçlü duygusu korkudur, ve korkunun en eski ve güçlü türü bilinmeyen korkusudur. H. P. Lovecraft Son yıllarda düzenli olarak vizyona az ve öz sayıda eli yüzü düzgün korku filmlerinin girmesinden çok mutluyum. Açıkçası anlatacağı bir fikre sahip olan ve çeşitli diğer unsurlarla atmosfer kurmaya odaklanan filmler
1. Giriş Demokrasi, kadim Grek uygarlığını bir yana bırakırsak, aşağı yukarı iki asırdan fazla bir süredir medenî dünyanın önde gelen siyasî idealleri arasında yer almaktadır. Ancak, hiç de kısa sayılamayacak bir süredir insanoğlunun değerler dünyasında sahip olduğu bu ayrıcalıklı konumuna rağmen, bugün halâ bu kadim idealin anlamı üzerinde tam olarak
“Kürt Sorunu”, Türkiye’nin en başat problemlerinden bir tanesi. İnişlerle ve çıkışlarla beraber bazen gündemin görece arka sıralarına düşüyor ancak bazen de en ön sırasına yerleşiyor ama Türkiye’nin en yakıcı sorunlarından birisi olmayı her daim sürdürüyor. En son, yenilenen İstanbul Büyükşehir Belediyesi seçimlerinde, bir belediye başkanı seçimi yapılacak olsa bile, Abdullah
Guy Standing’in 2011 yılında yayımladığı “The Precariat The New Dangerous Class” adlı kitabında küreselleşmenin nimeti yeni bir sınıf tanıtılmıştır. Uzun yıllar Uluslararası Çalışma Örgütü’nde uzman olarak çalışan Standing’in savı; düzenli olarak düzensiz işlerde çalışan ve güvensizleşen bireylerin, emek piyasalarındaki esnekliğin maliyetlerini üstlenen öfkeli bir kalabalığa dönüştüğüdür. Ancak bu kalabalığın sistemli
Geçen gün Kurtuluş Kayalı ile karşılaştık. Daha ziyade Kızılay’da veya Ayrancı’da karşılarız, bu defa ikincisi oldu. Kuzgun Ev Yemekleri’nde yemeğini yemiş çayını içiyordu; bermutad kitabını okuyarak. Yalnız başınaysa değişmez manzara. Kızılay’da etrafı kalabalık olur, o da pek değişmez. Konuşan ya da dinleyendir. Nedir hocam? diye sordum. Kapağını çevirdi: Tahir Abacı,
Artık saymayı bırakıyorum, birkaç sene sonra nasılsa tekrar sayarız kaç tane çekilmiş diye. 20 bilmem kaçıncı MCU filmi ile yine karşınızdayız. Benim şahsi beklentim End Game sonrası düğümledikleri hikayenin ardından yeni bir şeyler denemeleriydi. Yeni bir şey diyince de kafamda net bir şey canlanmıyor. Ne bileyim illa PG13 sınırını geçmek
Yöntem Eğitiminin Yetersizliği Sosyal bilimlerde yöntem dersinin, Türkiye üniversite sisteminde eksik kaldığını ve yöntem öğrenmemenin – öğretmemenin eksikliği hakkında yeteri kadar tartışılmadığını düşünmekteyim. Bunun en büyük nedeni bilimin felsefi boyutunu idrak etmeden formüllere dalma eğilimi. Doktora öğrenimim sırasında aldığım “Doktora Yapma ve Yazma Felsefesi” dersi bu konuda ufkumu genişletti ve
31 Mart seçimleri haddinden fazla ilgi gördü. Belediye seçim sonuçlarının ülke siyasetini bu kadar derinden etkilemesine gerek yoktu. Ancak gerek kampanya sırasında yapılan hamleler gerekse sonuçların ortaya çıkardığı tablo ülkeye son yıllarda hakim olan siyasi iklimin ciddi bir meydan okumayla karşı karşıya olduğunu gösteriyor. Bu durum, olası bir iklim değişikliğinin
Osmanlı Devleti Türk tarihinin en önemli devletiydi dersek abartmış olmayız. 600 yıldan uzun süre ayakta kalan ve oldukça gelişmiş bir devlet aygıtı kurup geniş coğrafyaları yöneten bu devletin etkileri hala hissedilmektedir. Ancak, Türk tarihi Osmanlı’dan ibaret değildir. Maalesef Türkiye’deki Osmanlı merkezli tarih anlayışı sonucunda geri kalan bütün aktörler Osmanlı’yla olan
31 Mart’ta iki aday arasındaki fark 13 bin olduğu için tüm parti seçmen gruplarının seçmen davranışını incelemek önem kazandı. Özellikle HDP seçmeninin tavrı önemliydi. 31 Mart seçimlerinde 1 milyon 146 bin HDP seçmeninden yaklaşık 931 bininin İmamoğlu’na oy verdiği, 20 bininin Yıldırım ve diğer adayları desteklediği tahmin ediliyordu. Dolayısıyla sandığa
Bir dönem tıpkı Türkiye gibi dış borcu yüksek olan Meksika’nın borçlarının yapılandırılmasından sorumlu politika yapıcılardan Ángel Gurría’nın çok basit ama iktidarların bakış açısını anlatan güzel bir itirafı vardır “Biz gereğinden fazla borçlandık mı? Evet. Neden? Çünkü tedbirli değildik. Biz her şeyin sonsuza kadar böyle gideceğini düşünüyorduk”(1). İktidarlar genelde ekonomide işler iyi
Giriş 12 Haziran 2007’de İstanbul-Ümraniye’de bir evde el bombalarının bulunması üzerine başlatılan ‘’Ergenekon’’ ceza soruşturması 10 Temmuz 2008’de İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinde ilk duruşmasının yapılmasıyla yargılama aşamasına geçmişti. Ergenekon örgütü üyeliği gerekçesiyle sanıklar hakkında Mahkemenin verdiği mahkûmiyet kararının Nisan 2016’da Yargıtayın 16. Ceza Dairesi tarafından bozulması üzerine İstanbul 4.
23 Haziran’da gerçekleşen İstanbul Büyükşehir Belediye Başkalığı seçiminde Sayın Ekrem İmamoğlu lehine gözle görülür bir yükseliş gerçekleşirken dikkatler en çok İstanbul’un muhafazakâr kaleleri olarak görülen ilçelere çevrildi. Fatih, Eyüp, Üsküdar gibi ilçe belediyelerini Ak Parti’nin kazandığı mahallelerde Ekrem İmamoğlu’nun daha yüksek oy alması, doğru – yanlış birçok analizin yapılmasına sebep
2019’un başından beri sinemada izlediğim filmlerin çoğu beni tatmin etmekten uzaktı. Bu filmler öyle veya böyle; bir şekilde, bir veya daha fazla açıdan yetersizdi ve doyurucu değildi. Bir arkadaş sormuştu özellikle “Madem kötü veya beklentin düşük, neden izlemeye devam ediyorsun?” diye. İki cevabım vardı bu soruya: Güzel çıkma, beklentilerimi geçme
23 HAZİRAN SEÇİMİ DOSYASI Dünyada popülizmin ve popülist otoriterliğin yükselişi evrensel bir vak’a. Gerek pekişmiş demokrasilerde (consolidated democracies), gerek de farklı isimlendirmeleriyle zayıf, kırılgan ya da sandık demokrasilerinde bu süreç farklı yansımalarıyla tecrübe ediliyor. İtalya, ABD gibi olgun çok partili demokrasilerde iktidar ya da Avusturya gibi ülkelerde güçlü bir iktidar
Geçen hafta ünlü tarihçi Profesör Norman Stone’u 78 yaşında kaybettik. Daha birkaç ay önce doktora törenimin akabinde danışmanıma anlatıyordum. “Lisansımın son yılında Norman Stone’dan iki ders almıştım,” diye. “Falkland Savaşı’yla ilgili sunum yapmıştım kendisinin tam olarak o dönemde de Thatcher’ın danışmanlığını yaptığının şuurunda olmadan,” dedim. Elbette biliyordum; ama nedense işlerin
23 HAZİRAN SEÇİMİ DOSYASI 23 Haziran seçimleri farkın 3 ayda 62 katına ulaşmasıyla sonuçlandı. Bu ilginç sonucu açıklamak için üç temel etmen aşamalı olarak sıralanabilir: Ekonomi, YSK kararı ve etnik kimliklerin ötekileştirildiği hamasi kampanya süreci. Ekonomi Son bir yılda ekonomi seçmenin çoğunluğunu umutsuzluğa itecek şekilde kötüleşti. Enflasyon %50 artarken, işsizlik
23 Haziran İBB seçimlerinde sonucu öngörmek için 2007-2019 arasında aylık anket ortalamaları, ekonomik göstergeler ve siyasal kırılmaları kapsayan oy verme modeline başvuracağız. Partilerin Haziran 2019’daki seçmen sayılarına göre iki senaryo hazırlayacağız. İlk senaryoda Cumhur İttifakı’nın minimum oy sayısını, ikinci senaryoda maksimum oy sayısını baz alacağız. Modeldeki ekonomik ve siyasal değişkenlerin
Mısır’ın eski devlet başkanı Mursi’nin, kendisini deviren Sisi’nin yönetiminin zulmü altında, en sonunda mahkeme salonunda vefat etmesi tabiatıyla Türkiye’deki hemen hemen herkesi derinden etkiledi. Özellikle de dindarlar ile İslamcıları… Bu elim olayı seçim kampanyasında kendisine avantaj sağlamak amacıyla istismar eden AKP yönetimi bir yana, gerçekten de bu hazin ölüm ister
31 Mart Seçimleri’nin İstanbul Büyükşehir Belediyesi için yenilenmesi kararının ardından, aynı seçimde yarışan diğer birimler göz ardına atıldı ve gündem oluşturamadılar. Oysa bu seçimde konuşulması gerekenlerden biri muhtarlık yarışlarıydı. Ülkedeki en küçük mahalli birimlerin başında seçimle gelen kişilerin bulunması, hepimizin yaşadığımız yer hakkında söz sahibi olduğumuz illüzyonunu başarıyla yansıtmakta. Peki,
23 Haziran seçimleri YSK kararının oylamaya sunulduğu bir referandum hükmünde. Bu nedenle Binali Yıldırım’ın oy potansiyelini hesaplarken başlangıç noktamız referandum sonuçları olacak. Mahalle bazlı oy geçişi analiziyle 2017 referandumunda oy kullanan seçmenlerin 2019 oy tercihlerini inceleyeceğiz. Böylece seçmen gruplarını Evet ve Hayır oy tercihleri ile yerel seçim tercihlerini karşılaştırarak kategorize
Bu sıralar farkında mısınız, 90’lar retro yeniden uyarlamaları gerek TV gerekse sinemalarda karşımıza çıkıyor. Zirveyi, temelde bir 90’lar ürün yerleştirme seçkisi olan, Captain Marvel ile yapan bu furya bir süredir sessiz sedasız devam ediyordu. Örnek mi istiyorsunuz? Big Lebowsky Super Bowl reklamı (nasıl bir heyecan dalgası yaratmıştı değil mi?) Fargo
İstanbul’da AK Parti’nin oy oranı 7 Haziran ve 1 Kasım 2015 genel seçimleri arasında düşük gelirli ilçelerde daha çok artma eğiliminde. Güvenlik ve ekonomik istikrar endişeleri daha yoksul ilçelerdeki seçmeni AK Parti’ye oy vermeye itmiş gözüküyor. 7 Haziran’a kıyaslandığında AK Parti oyu Arnavutköy, Küçükçekmece ve Esenyurt gibi daha yoksul ilçelerde
Bir önceki yazımda 1500’lü yıllardan başlayarak Batı Avrupa’nın yavaş yavaş diğer medeniyetlerle iktisadi (ve dolayısıyla siyasal ve kültürel) gelişmişlik açısından farkı açmaya başladığını, özellikle 18. yüzyılın sonundaki Endüstri Devrimi sonrasında bu farkın ciddi bir üstünlüğe dönüştüğünü ve Batılı devletler ile Batılı olmayanlar arasında “büyük yarılma” adı verilen bir gelişmişlik farkı
Kıymetli Okurlar, 2019 yazında Türkiye’de iç politika hepimize stres limit aşımları yaşatıyor. Seçimler yapılıyor ama sonuçlar adeta kahve falına kalmış… Siyaset gitgide daha öngörülemez bir hortuma dönüşmüş, hepimizi içine çekip savururken, biz yine de sükunetle bazı kadim sorulara cevap aramaya çalışalım. Daktilo 1984 için kaleme aldığım bu üçüncü yazıda yine
11 yıllık eğlenceli, coşku dolu, yer yer hayal kırıklığına uğratan uzun bir serüveni genel olarak değerlendirmeye hazır mısınız? Aslında bu yazıya başlamadan önce tüm filmleri bir daha izleme niyetindeydim ama çoğunu sinemada 2 defa izlediğim veya sonrasında başka online mecralarda tekrar üzerinden geçtiğim için hafızama güveniyorum. Değerlendirmede kısmen eksik veya
GİRİŞ Bu yazıda Ekrem İmamoğlu’nun ulaşabileceği oy sayısını 2017-2019 arasındaki seçmen davranışlarını inceleyerek tartışacağım. İmamoğlu’na kayıtlı seçmenin en az %1’i kadar (105 bin) oy getirmesi beklenen parti seçmen gruplarını (CHP, İYİ Parti, HDP ve MHP) analiz edeceğim. Seçmenlerin davranışlarını tahmin etmek için 2017 referandumu, 2018 seçimleri ve 2019 yerel seçimlerinin
Gerek Türkiye’nin gerekse bütün dünyanın içinde bulunduğu siyasi ve toplumsal sorunlar, bu sorunların çözümsüzlüğünden beslenen söylemler ve hareketler doğuruyor. Çözümsüzlük ve çatışma dili güçlendikçe elbette buna alternatif olarak umut dağıtmaya çalışan bazen cılız, bazen de nispeten güçlü sesler çıkabiliyor. Son Avrupa Parlamentosu seçimleri için özellikle gençlerin öncü ve dahil olduğu
Türkiye AKP yönetimi altında gerçekten akıl-almaz garabetlerle dolu bir ülke halini aldı. En son geçen hafta bir hâkim duruşma sırasında bir kadın avukatın etek boyunu ölçmeye yeltendi. Yargı sistemimizde hemen hemen her gün buna benzer tuhaflıklarla ve daha da önemlisi vahim adaletsizliklerle karşılaşıyoruz. Son birkaç yıldır ülkede haksızlık ve hukuksuzluklar
Osmanlı Devleti’nin yıkılmasının ardından Cumhuriyet’i ilan eden Mustafa Kemal Atatürk, saltanatın ardından halifeliği de kaldırmış ve yeni devleti laik bir devlet olarak inşa etmişti. Peki, bunlar Atatürk’ün tarihimizde şeriatı kaldıran ilk kişi olduğu anlamına gelir mi? Türkiye’deki bir kesim buna olumlu cevap verecektir. Hatta keşke şeriat kalkmasaydı da Kurtuluş Savaşı’nı
Nikola Çavuşesku Romanya Komünist Partisi Merkez Komitesi toplantısında ülkenin tüm dış borcunun ödenmesi kararını aldıklarını açıklayarak dünya piyasalarını şaşkına çevirmişti. Zira 1980’lerin başında yapılan bu açıklama iktisat literatürü için alışık olmadık bir durumdu. Bu karar 1970’ler sonunda artan petrol fiyatları neticesinde ülkenin dış borcunun 10 milyar dolar civarına ulaşmasıyla alınmıştı.
Ehlinin malûmu olduğu üzere, son yıllarda sadece basın-yayın dünyasında değil akademik camiada da tedavülde olan Türkiye hakkındaki literatürün bugünkü rejiminiz hakkında öne çıkardığı özellikler arasında ‘’popülist otoriterlik’’[i] ve ‘’kişiselcilik’’ veya kişisel yönetim eğilimi başta gelmektedir. Özellikle siyasî sistemimizin kişiselci karakteriyle ilgili bilimsel teşhisin akademisyenlerin fildişi kulelerinden bakarak uydurdukları bir spekülasyon
Siyaset bilimi ve uluslararası ilişkiler literatürü, Türkiye’nin 2002 sonrası yaşadığı macerayı ele alırken birbirine zıt iki dönemden bahseden makaleler ile doludur. Adalet ve Kalkınma Partisi, 2013 senesine kadar reformcu ve hatta devrimci bir parti olarak anılır. Askeri vesayete karşı mücadele eden, sivil özgürlüklerin alanını genişleten ve ülkenin kadim özgürlük sorunlarına
Sevgili Okurlar, Ramazan geldi, hoş geldi! Siz de bir yazımıza daha hoş geldiniz. Yerel seçimler geldi geçti, ortalık daha da karıştı. Ne kazanan memnun olabildi, ne kaybeden kanaat getirdi. Siyaset ufkumuzu bulandırmaya devam ediyor. Dolardaki çalkalanmalar kalbi zayıf olana kriz geçirtecek cinsten. Sokakta insanların yüzü gülmüyor. Eşe dosta bile selam
Tarihi, kaynaklarından değil de şairlerden, yazarlardan, edebiyatçılardan öğrenmenin çok tehlikeli olduğunu düşünüyorum. Amacım kesinlikle bunları küçümsemek değil, bunlar da elbette değerli kaynaklardır. Ancak tarihi bir meselede fikir sahibi olunacaksa şiirler, romanlar ya da edebi metinler çok titiz bir süzgeçten geçirilmelidir. Sanatçının olanı değil de görmek istediğini anlattığı ve sanatçı ruhun
Bugünkü Türkiye siyasetinin belirgin özelliklerinden biri din istismarıdır. Gerçi öteden beri din istismarı özellikle muhafazakâr siyasetçilerin rakipleri karşısında avantaj sağlamak için başvurdukları bir araç olmuştur. Ama ilk defa AKP iktidarı döneminde dinî değer ve sembollerin siyasî amaçlı kullanımı sınır tanımaz boyutlara ulaşmış ve hatta toplumsal barışı tehdit eder hale gelmiştir.
Yerel seçimlere “beka versus ekonomi” tartışması damgasını vurdu. İktidar cephesi ulusal güvenliğin tehdit altında olduğunu vurgularken, muhalefet ekonominin kötü idare edildiği söylemiyle kampanya yürüttü. Buna karşılık AK Parti ve MHP elitleri ekonomideki olumsuzlukların ulusal bekaya yönelik saldırıların bir parçası olduğunu iddia ederken, zaman zaman muhalefeti de bu saldırıların iç siyasetteki
“Edebiyat […] hiçbir şekilde konuşamayanlara kendilerine özgü bir ses verir.” Jacques Rancière, Kurmacanın Kıyıları, “Dilsizin Sözü”, 161. “Artık herkes konuşabiliyor, bilgi demokratikleşti, gelecek parlak” demek, bir yanılsama biçimi olarak hükmünü sürdürürken, sözü olanın sesini daha da kısarken; edebiyat, hikâyesine ses bulamayanların sesi olamayacaksa ne işe yarar. Çehov’un, Gorki’nin, Istrati’nin sesini
İnsanlık tarihi, 1500’lü yıllarla beraber yeni bir aşamaya geçti. O zamana kadar neredeyse dünyanın bataklığı olarak bilinen ve Çin, Hindistan ya da İslam uygarlıklarının gerisinde yer alan Hristiyan Avrupa, diğer medeniyetlerle arayı kapatmaya hatta 18. yüzyılın ortalarında “küçük yarılma” (“little divergence”) adını alacak şekilde öne geçmeye başlamıştı. 16. yüzyıl aynı
AK Parti 2002’den başlayarak, ama en çok da 2007 yılındaki cumhurbaşkanlığı krizi akabinde bir güven oylaması niteliğinde girdiği seçimde aldığı %47 oyla, kalıcılaşarak Türkiye siyasetinde %50 bandında bir kitleselliğe ulaştı ve bu süreçte ikinci parti konumuna yükselen CHP’nin iki katı civarı hatta onu aşan oy oranını istikrarlı şekilde korudu. AK
Osmanlı’nın son iki asrına damgasını vuran reform ve modernleşme hareketi Türk tarihinin kuşkusuz en önemli dönemlerinden biridir. Akla gelebilecek hemen her alanda büyük bir dönüşümün yaşandığı bu dönem, günümüz siyasetinin şekillenmesinde de büyük rol oynadığından tarihçiler, siyasetçiler ve halk nezdindeki ilgi çekiciliğini korumaktadır. Her ne kadar akademik dünyada gittikçe geçerliliğini
Malezya’nın Penang şehrinde yaşayan Larry Low giysi üretiminden kazandığı paralarla oğlu Jho Low’un geleceğine yatırım yapmaya kararlı bir babadır. Bunun için de oğlunu lise okuması için Londra’ya gönderir. Larry Low’ın asıl amacı Malezyalı elitlerin çocuklarını okuttuğu Güney Kensinnton’a göndererek orada bu elit kesimle tanışmasını ve yakınlaşmasını sağlamaktır. Özellikle Malezyalı politikacıların bu
Kıymetli okurlar, Daktilo 1984 siyasi ve toplumsal konularda bilgi verme ve demokratik bir tartışma platformu olma amacı ile yola çıkmış yeni bir girişim. Ben de Boğaziçi Üniversitesi’nde 1993 yılında siyaset bilimi eğitimime başlayalı beri bu alana gönül vermiş bir akademisyenim. İzninizle burada memleketi de doğrudan ilgilendiren konularda bizim disiplinimizdeki bazı
Son mahallî idare seçimlerine kadar, 15 Temmuz darbe girişimini izleyen olağanüstü hal döneminde kanun hükmünde kararnâmeyle (KHK) görevlerine son verilen kamu görevlilerinin dramı hakkında toplumun genelinde yeterince farkındalık oluşmuş değildi. Söz konusu kişilerin bazılarının bu seçimlerde muhtelif belediye başkanlıklarını kazandıkları halde görevi üstlenmelerine izin verilmemesi daha fazla kişinin bu meselenin
Yıllar önce Doğan Gürpınar ve İlkan Dalkuç, “Tayyip Erdoğan Kazandıkça AKP Neden Kaybeder?” başlıklı bir yazı kaleme aldılar. Bu yazının başlığını biraz yorumlamak gerekiyor. AKP kaybediyor çünkü Erdoğan kazanmak, kazanımlarını arttırmak ve bunları yaparken kurumsal bir disiplin tarafından denetlenmek istemiyor. Bu kurumsal disiplinden kastımın AKP’nin parti içi sınırlayıcı mekanizmaları ya
1. 2019 yerel seçimleri 2009’u hatırlatıyor (mu?) Türkiye 31 Mart 2019 yerel seçimlerine döviz krizinin sonucunda yaşanan ekonomik daralmanın gölgesinde giriyor. 2019 yerel seçimleri olumsuz ekonomik şartlar dolayısıyla 2009 yerel seçimlerine benzetiliyor. 2008 krizinin Türkiye’yi “teğet geçtiği” iddiasına rağmen AK Parti 2007 genel seçimlerindeki %47’lik oy oranından %39’a gerilemişti.. 2007-2009
Tarihsicilik (ya da başka kullanımlarında tarihselcilik), entelektüel, yarı-entelektüel ya da amatör gözlemciler tarafından her süreç, olgu ve duruma bir tarihsel dayanak, ilişki mecburiyet ve doğallık atfetme eğilimidir. Özellikle modern tarih biliminin beşiği 19. yy. Almanya’sı tarihe bu tür yoğun bir derinlik atfetmiş ve bu düşünce farklı meşreplerce yeniden üretilegelmiştir. Tarihsici
