2000’li yıllarda yani 20’li yaşlarımdayken Ekşi Sözlük’ü büyük bir merakla takip ederdim. Sanırım o yıllarda sözlükteki yazar kitlesi de benzer yaş kuşağındandı. İnsan geçmişe baktığında hep daha fazla güzellikler bulur, yeniyi, şimdiyi bir yozlaşma anlatısı olarak okumaya meraklanır, muhafazakar bir tavırdır bu ve yaş aldıkça bu durum artar. Bu yüzden
Ülkeyi toptan esir almış gibi görünen kin ve nefret duygusu sosyal medya sayesinde görünür olabiliyor. Bu duygunun içinde adalet söylemine pek fazla yer kalmıyor. Ortaçağ adaleti mantığıyla kısasa kısas ilkesi en masum görünen olaylarda bile devreye sokulmak isteniyor. İnsanlar gündelik politikadan sıradan hayatın gelişmelerine, derin teorik tartışmalardan, eleştirel kıyaslara uzanıncaya
Adalet ve Kalkınma Partisi’nin Türk siyasi tarihindeki köklerini aradığımızda karşımıza çıkacak ilk örneklerden biri Yeniden Milli Mücadele Hareketi olabilir. Yeniden Milli Mücadele 1960’ların başlarında tohumları atılan, on yılın sonlarına doğru kurumsallaşan ve 1970’ler boyunca da etkili olmayı sürdüren, milliyetçi muhafazakâr ve İslamcı bir çizgi arasında gidip gelen bir kadro hareketiydi.
