Türkiye 6-7 mahalleden oluşan bir ülke. Cumhuriyet, geçmişte yaşanan bazı acı olaylar ve tarihi gelişmelerden kaynaklı, mahalleler arası mesafeler biraz açılmış vaziyette kuruldu. Nitelikli bir toplum olabilmemiz ve kendi toplumsal sözleşmemizi yazabilmemiz için ihtiyacımız olan şey bu mesafeleri kapatmak, yaraları sarmak ve ilişkileri pekiştirmekti. Bu misyonu ifa etmek ise zamana
Tarık Çelenk geçen günlerde Duvar’a Sağ Siyaset’in röntgenini çeken ve oldukça kapsamlı analizler içeren bir röportaj verdi. Sağ kesimin bu açıklamalar üzerine düşünmesi, yazması ve konuşması gerekiyor. Zira sağ partiler ülkenin son 70 yılında çok kısa aralıklar hariç ekseriyetle ülkeyi yönettiler. İktidarları, her ne kadar askeri vesayetin gölgesi altında ve
Türkiye’de bazı durumları kabullenmekte zorluk çekilmesi ya da dillendirmekten ürkülmesi, o durumun daha iyi anlaşılıp, üzerinde doğru analiz yapılmasını engelliyor. Mahallelerimiz arası farklılık, ayrışma ya da kutuplaşmaya rağmen hepsinin ortak bir özelliği meselelerin analizinde duyguların aklın oldukça önüne geçmesi. Son 15 yılda yaşananların aslında bir asır önce yaşananlarla olan irtibatı
Nevşin Mengü Daktilo1984 platformunda yazdığı son yazısında Covid-19 üzerinden CHP’yi överken yeni kurulan sağ partiler özelinde Deva Partisi’ni eleştirmiş. Deva Partisi’ne dönük eleştirileri cüzi miktarda haklı olduğu gibi CHP’ye dair övgüleri de cüzi miktarda doğru. İddiaları üzerinden madde madde ilerleyelim. 1. “Muhafazakâr siyasi hareketlerin bugüne kadar işi kolaydı” iddiası Öncelikle
