Otoriterleşme eğilimi gösteren iktidarlar kaçınılmaz olarak meşruiyetlerini seçim sonuçlarına endeksler ve seçimler bu tarz iktidarlara istikrarlı bir şekilde meşruiyet üreten bir aygıta dönüşür[2]. Doğal olarak seçimleri kaybetmeleri de bu meşruiyetin sonu anlamına gelir. Ancak rejimin yargı, güvenlik gibi önemli organlarını aparatlaştıran iktidarların kaderlerini seçimlerden farklı araçlarla sağlama aldığı inancı taşıyan
Çağdaş İsrail edebiyatının önemli isimlerinden Amos Oz trajedilerin iki şekilde nihayete erdiğini söyler. Ya Shakespeare oyunlarındaki gibi sahne kan gölü ve cesetlerle dolup taşar ya da Çehov öykülerindeki gibi herkes biraz üzgün, kafası karışmış, faturası ağır bir hayal kırıklığı içinde ve mutsuzdur ancak hayattadır[1]. İsrail’in son 2 yılı da istikrarsız
Daha önce “Filistin’de Barışın İmkansızlığı” üzerinden Trump yönetimi eliyle İsrail ile Filistin arasındaki çatışmayı sonlandırma amacıyla uygulamaya konan barış planının, İsrail’in Filistin üzerindeki tahakkümünü pekiştireceğini ve Filistin’e uzun yıllardır arzuladığı çıkış yollarını tamamen kapatacağını iddia etmiştim. Nitekim, planın yayınlanması sonrasında ve İsrail’in Batı Şeria’nın %30’luk bir kesimini daha ilhak etme
Sedat TÜRKER, ODTÜ Tarih, PhD 1882 yılında bugün Sidon olarak bilinen, Osmanlı’nın Safed sancağına Romanya’dan az sayıda Yahudi göç etti. Arap köyü el-Jouna ile ilişkiler kurup toprak satın aldılar ve Arap köylülerin yardımıyla 1948’de kurulacak olan İsrail’in ilk yerleşimi Rosh Pina’yı kurdular. Bunu kutlamak için de bir düğünde toplanıp Arap
