Valéry Giscard-d’Estaing’in (VGE) ölümü Türk yazılı basınında en geniş olarak “Türkiye karşıtı eski Fransa Cumhurbaşkanı Valéry Giscard-d’Estaing coronadan öldü” başlığıyla Sözcü tarafından haberleştirildi. Dünyayı Türkiye merkezli tasavvur etmek, bir eski Fransız devlet başkanının ilk sıfatının “Türkiye karşıtı” olarak dile getirilmesinin şüphesiz temel sebebi ama ülkenin siyasi vasatını düşününce VGE’nün ölümünün
“Türkiye dünyanın en milliyetçi ülkelerinden biridir”. İlk bakışta indî görünen bu çıkarım pek de isabetsiz sayılmaz. Hele sokaklara, kahvehanelere, okul bahçelerine ve televizyon ekranlarına kulak verildiği zaman, milliyetçiliğin Türklerin dünyayı anlama ve anlamlandırma çabasında merkezi bir yer tuttuğu kolaylıkla anlaşılabilir. Bu milliyetçiliğin -velev ki savunanları memleketin politik elitine mensup olsunlar-
Eskiden beri Türkiye’nin en tartışmalı kurumlarından biri olan Diyanet İşleri Başkanlığı’nın (DİB) temsil ettiği otorite ve haiz olduğu siyasi pozisyon AKP iktidarından sonra daha da sorgulanır hale geldi. En son Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş’ın eş cinseller konusunda dile getirdikleriyle başlayan polemik esasen süregelen bir sorunun yeni bir yansıması: Çağdaş
2019 Eylül’ü itibariyle Türkiye’nin genel manzarası şudur: Zayıfladıkça ve kırılganlaştıkça sertleşmiş bir iktidar koalisyonu; baskı altında, sembol isimleri üzerinde Demokles’in kılıcı gibi tehditler ve cezalar sallanan bir ana muhalefet; halk iradesiyle kazanmış olduğu belediyeler çalınan, sürekli kriminalize edilen bir Kürt muhalefeti. AKP’nin başat olduğu iktidar koalisyonuna dair, çeşitli çevrelerde yaygın,
